अव् _av

अव् 1 P. [अवति, आव, आवीत्, अविष्यति, अवितुम्, अवित or ऊत]

1 To protect, defend; सह नाववतु Tait 2.1.1. यमवता- मवतां च धुरि स्थितः R.9.1; प्रत्यक्षाभिः प्रपन्नस्तनुभिरवतु वस्ता- भिरष्टाभिरीशः Ś.1.1.

-2 To please, satisfy, give pleasure to; do good to; विक्रमसेन मामवति नाजिते त्वयि R.11.75; न मामवति सद्वीपा रत्नसूरपि मेदिनी. 1.65.

-3 To like, wish, desire, love.

-4 To favour, promote, animate. (In the Dhātu- pāṭha several other meanings are assigned to this root, but they are very rarely used in classical literature; e. g. गति, कान्ति, अवगम, प्रवेश, श्रवण, स्वाम्यर्थ or सामर्थ्य, याचन, क्रिया, दीप्ति, अवाप्ति, ग्रहण, व्याप्ति,आलिङ्गन, हिंसा, आदान, दहन, भाव, भाग, and वृद्धि). -Caus. To consume, devour. -With

अनु to encourage, inspire.

-उद् 1 to regard, attend to.

-2 to wait for.

-3 to promote, impel.

-उप 1 to cherish, behave friendly towards.

-2 to encourage.

-सम् 1 to satisfy, satiate.

-2 to protect, maintain. [cf. L. aveo].